Τρίτη 3 Απριλίου 2007

Η αρχή και οι αρχές μας...

Μεσημέρι στην Αθήνα.

Η πόλη ντυμένη στα συνηθισμένα της χρώματα, αρώματα, προβλήματα, δεν πρόσεξε ότι, εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές κατευθύνονται, ενωμένοι σαν λεγεώνα μαχητών, φορώντας κράνη, αρματωμένοι με όπλα και με διάθεση να πολεμήσουν, ενάντια σε άγνωστο εχθρό.

Την ίδια ώρα, κρυμμένα "παλικάρια" περιμένουν οχυρωμένα στις θέσεις τους, τον εχθρό.
Ακούν τις μηχανές να μαρσάρουν, νιώθουν το έδαφος να συντονίζεται, σφίγγουν τα δόντια, τα ρόπαλα, προετοιμάζονται για την μάχη.

Μόνο που αυτή την φορά η ιστορία δεν θα καταγράψει σαν ήρωα κανένα από τους συμμετέχοντες στην την συμπλοκή της Παιανίας.

Οι νεκροί τους δεν θα γίνουν θρύλος.

Οι τραυματίες δεν θα επιστρέψουν με τιμές.

Δεν θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι.

Θα υπάρξουν μόνο χαμένοι.

Γιατί τα λάβαρα τους δεν ήταν εθνόσημα,
αλλά σημαίες οπαδών, στολισμένες με τα λογότυπα των χορηγών τους.

Γιατί οι αρχηγοί
τους δεν είναι παλικάρια
αλλά μισθοφόροι συμφερόντων ύπουλων

Γιατί οι οι ιδέες τους
δεν είναι ανιδιοτελείς
αλλά εξαρτημένες από σχέδια ποτισμένες από κίνητρα βρώμικα

Δεν θα μετρήσω τους νεκρούς,
έστω και ένας είναι νούμερο που δεν πρέπει να αποδεχθούμε.

Γιατί ο κάθε νεκρός,
είναι ένας δικός μας συνάνθρωπος που χάνεται άδοξα.

Γι αυτόν τον νεκρό,
κάποιοι από εμάς αποφάσισαν να φωνάξουν, να αντισταθούν, να αντιδράσουν.

Το blog αυτό γεννήθηκε για αυτούς τους ανθρώπους,
από αυτούς τους ανθρώπους και ελπίζουμε ότι κάθε μέρα που περνά,
ακόμη μια φωνή θα ακούγεται να λέει
"ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΒΙΑ" με τα δικά της επιχειρήματα.